ห้ามทักคนออกทำมาหากิน ข้อห้ามคนท้อง จากภาคเหนือ

  ★ เกี่ยวกับเรื่องข้อห้ามที่คนโบราณเขาถือเกี่ยวกับคุณแม่ตั้งครรภ์ มีอยู่มากมาย ทั้งเรื่อห้ามทำ ทั้งเรื่อง คนท้องห้ามกิน ซึ่งมีอยู่หลากหลาย บางที่ก็คล้ายกันบางทีก็แตกต่างกันไปตามแต่ละถิ่นที่อยู่

  ★ บางทีข้อห้ามของที่หนึ่งอาจจะไม่ใช่ข้อห้ามในอีกแห่งหนึ่งก็ได้ หรือบางทีก็ห้ามทำเหมือนๆ กัน แต่อาจจะมีความเชื่อที่แตกต่างกันเรื่องผล ซึ่งมันก็เป็นเรื่องของความเชื่อที่เล่าสืบทอดกันมา

  ★ ภาคเหนือ ก็มีลักษณะข้อห้ามเกี่ยวกับคุณแม่ตั้งครรภ์อยู่หลายข้อ เช่นเดียวกับภาคอื่นๆ แต่ก็แน่นอนว่ามันต้องมีบางข้อที่เป็นเอกลักษณ์ ทุกแห่งมักมีข้อห้ามในแบบของตนเอง อย่างที่ภาคเหนือมีข้อห้ามอยู่ข้อหนึ่งที่ว่า แม่ท้อง หรือคุณแม่ตั้งครรภ์ ห้ามไปทักทายสอบถามคนที่เขากำลังจะออกเดินทางไปทำมาหากินโดยเด็ดขาด !

  ★ ซึ่งข้อนี้ในคนที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนฟังแล้วแน่นอนว่าต้องเกิดความสงสัย เพราะมันดูแล้วก็แปลกดี ที่ห้ามไม่ให้คนท้องทักคนที่จะออกไปทำงาน แต่ไม่ใช่ห้ามถึงการทำงานไปทุกอย่าง จำกัดอยู่ในเฉพาะเรื่องคนที่ออกไปทำงานในลักษณะแบบที่เรียกว่าออกไปหากิน เช่น จะออกไปตกปลาล่าสัตว์ หรือออกไปค้าขายแบบหาเช้ากินค่ำ ท่านว่า

  ★ หากคนที่กำลังจะออกไปทำมาหากินคนใด ไปเจอคนท้องทักเข้า วันนั้นทั้งวันเป็นอันหมดโชค ไม่ได้ตามความประสงค์ หากไปยิงนกตกปลาก็จะไม่ได้ หากจะไปค้าไปขายก็จะไม่สำเร็จ ภาษาภาคเหนือเรียกว่า “มันแก๋น” หรือ ติดขัด ซึ่งเข้าใจว่ามันเกิดนี้จากการที่คนภาคเหนือ (โดยเฉพาะภาคเหนือตอนบน เรียกคนท้องว่า “แม่มาน”  ซึ่งคำว่า “มาน” ไปพ้องเสียงเอากับคำว่า “มาร” ที่สื่อความหมายว่าเกิดการขัดขวาง เช่น ทำไม่สำเร็จเพราะมีมารผจญ , มารคอหอย อะไรเหล่านั้น คนที่ถูกคนท้องทักก็เลยเหมือนเจอมารมาขัด เข้าใจว่าเป็นการเอาคำพ้องเสียงมาใส่ในความเชื่อ จึงเกิดเป็นข้อห้ามขึ้น

   ★ ข้อห้ามคนท้อง ที่ว่าห้ามทักนี้แน่นอนว่ายังไม่สามารถพิสูจน์ได้ เพราะยังไม่เคยทีใครทดลองทำสถิติด้านเศรษฐศาสตร์ชุมชน เกี่ยวกับจำนวนความล้มเหลวติดขัดในการทำกิจธุระหลังเจอคนท้องทัก และยังไม่สามารถหาความเชื่อมโยงอย่างอื่นได้ แต่อย่างไรก็ดี มันเป็นความเชื่อ ซึ่งเราท่านๆ ก็คงพบกันบ่อยๆ ว่าข้อห้าม หรือกระทั่งข้อแนะนำให้คนท้องปฏิบัตินั้นหลายเรื่องเข้าใจได้ยาก แต่รู้เอาไว้ก็ไม่เสียหาย ส่วนจะเชื่อไม่เชื่ออยู่ที่ตัวของแต่ละคนนั่นเอง